De Tweede Kamer is de controlerende macht. Zij controleert de uitvoerende macht. De minister (onderdeel van de uitvoerende macht) moet namelijk verantwoording afleggen aan de Tweede Kamer. Het parlement wordt in zijn controlerende functie bijgestaan door het Rekenhof. Tevens is de Kamer betrokken bij de benoemingen of de voordracht van kandidaten voor sommige functies (raadsheer bij de Raad van State en rechter bij het Grondwettelijk Hof). De federale uitvoerende macht bestuurt het land.
Controlerende macht betekenis Uitleg over de wetgevende en de rechterlijke macht en de manier waarop de scheiding der machten in Nederland is geregeld.
Controlerende macht overheid
Vaak is de scheiding der machten niet zo strikt geregeld, ook in Nederland niet. Het gaat tegenwoordig vooral om de spreiding van wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht. Zij kunnen elkaar dan controleren en verbeteren. Hoe is het in Nederland in de praktijk geregeld? De wetgevende macht bestaat uit het parlement en de regering. Het. de uitvoerende macht, bestaande uit een president met een kabinet van ministers en staatssecretarissen op het federale niveau, en gouverneurs op het vlak van de staten; de rechterlijke macht, die piramidaal georganiseerd is met aan de top een Hooggerechtshof.
Controlerende macht overheid Montesquieu stelt dat er in iedere samenleving drie machten zijn, namelijk de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht. Deze machten moeten verspreid zijn over de samenleving, zodat zij elkaar in evenwicht kunnen houden.
Machtenscheiding uitleg
De trias politica, driemachtenleer of scheiding der macht (en) is een politieke theorie, volgens welke de staat is opgedeeld in drie onderscheiden organen, die elkaars functioneren bewaken. De drie staatsorganen zijn respectievelijk: een rechterlijke macht die deze uitvoering toetst aan de wet. De scheiding der machten wordt ook wel trias politica genoemd. Dat betekent dat de wetgevende, de uitvoerende en de rechtsprekende macht in een land bij verschillende instellingen moeten liggen. De trias politica is bedacht door de Franse filosoof Charles baron de Montesquieu ().
Machtenscheiding uitleg Montesquieu stelt dat er in iedere samenleving drie machten zijn, namelijk de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht. Deze machten moeten verspreid zijn over de samenleving, zodat zij elkaar in evenwicht kunnen houden.
Wetgevende macht
De wetgevende macht is de staatsmacht die de wetten bepaalt in een land. Lees over de scheiding der machten, de wetgevende macht in België en Nederland, en de stappen om een wet te maken. In Nederland is de wetgevende macht niet strikt gescheiden van de uitvoerende macht, omdat de uitvoerende macht, de regering, ook wetgevende taken heeft. Deze wetgevende taken deelt de regering met de Staten-Generaal (de Eerste en de Tweede Kamer).
Wetgevende macht De wetgevende macht in België maakt de wetten en controleert de uitvoerende macht. Ze wordt uitgeoefend door het parlement en de koning. Lees meer over de andere machten en de scheiding der machten op het niveau van de federatie en de regio's.
Rechtsprekende macht
De rechterlijke macht, ook wel de rechtsprekende macht en magistratuur genoemd, is een van de drie machten in een rechtsstaat, bestaande uit de leden van het Openbaar Ministerie en de leden van de rechtbanken/gerechtshoven, waaraan de rechtspraak is opgedragen. De uitvoerende macht, de regering, is verantwoording schuldig aan de wetgevende macht, door middel van ministeriële verantwoordelijkheid. De rechtsprekende macht (Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State, rechtbanken, gerechtshoven en Hoge Raad) controleert de toepassing van wetten en regelgeving.
Rechtsprekende macht De rechtsprekende macht (bestaande uit de rechtbanken, gerechtshoven en de Hoge Raad) kan als onafhankelijk en gescheiden van de overige machten gezien worden, maar de rol van het Openbaar Ministerie en de Raad van State blijven onderwerp van debat.
